Text

Opadły mgły i miasto ze snu się budzi, C F 
Górą czmycha już noc, C G 
Ktoś tam cicho czeka, by ktoś powrócił; C F 
Do gwiazd jest bliżej niż krok! C G 
Pies się włóczy popod murami - bezdomny; C F 
Niesie się tęsknota czyjaś na świata cztery strony C G C 

 C ziemia toczy, toczy swój garb uroczy; F  
Toczy, toczy się los!  C G 
ziemia toczy, toczy swój garb uroczy;
Toczy, toczy się los!

Ty co płaczesz, ażeby śmiać mógł się ktoś ?
Już dość! Już dość! Już dość!

Odpędź czarne myśli!
Dość już twoich łez!
Niech to wszystko przepadnie we mgle!

Bo nowy dzień wstaje,
Bo nowy dzień wstaje,
Nowy dzień!

Z dusznego snu już miasto się wynurza,
Słońce wschodzi gdzieś tam,
Tramwaj na przystanku zakwitł jak róża;
Uchodzą cienie do bram!
Ciągną swoje wózki - dwukółki mleczarze;
Nad dachami snują się sny podlotków pełne marzeń!