Text

 a                                             d
Spulchnię ziemię na zboczu i pestkę winogron w niej złożę,
    G                              C  E7 
A gdy winnym owocem gronowa obrodzi mi wić,
      a                                       d
Zwołam wiernych przyjaciół i serce przed nimi otworzę…
      E7                             a      E7 
Bo doprawdy – czyż warto inaczej na ziemi tej żyć?

 a                                          d
Cóż, czym chata bogata! Darujcie, że progi za niskie,
        G                                     C  E7 
Mówcie wprost, czy się godzi siąść przy mnie, ucztować i pić.
              a                           d
Pan Bóg grzechy wybaczy i winy odpuści mi wszystkie. . .
      E7                          a      E7 
Bo doprawdy – czyż warto inaczej na ziemi tej żyć?

 a                                             d

W czerni swej i czerwieni zaśpiewa mi znów moja Dali,
   G                                        C  E7 
Runę w czerni i bieli do stóp jej, niech przędzie swą nić!
      a                                    d
I o wszystkim zapomnę i umrę z miłości i żalu. . .
   E7                                 a      E7 
Bo doprawdy – czyż warto inaczej na ziemi tej żyć?

     a                                           d
A gdy zmierzch się zakłębi i cienie po kątach się splotą,
    G                                     C  E7 
Niech się cisną do oczu, niech wiecznie pozwolą mi śnić
   a                                         d
Płowy bawół i orzeł srebrzysty i pstrąg szczerozłoty. . .
   E7                              a      E7 
Bo doprawdy – czyż warto inaczej na ziemi tej żyć?