Text

Ο μαύρος γάτος

Παπακωνσταντίνου Βασίλης

 
Μουσική/Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης/Παπακωνσταντίνου Θανάσης
 
 D                            Em 
Ήταν ένας γάτος, μαύρος πονηρός
 G                     A            D 
Kάθε που εβράδυαζε, ντύνονταν γαμπρός
Tα μαλλιά του έκανε λίγο κατσαρά
κι ένα κόκκινο παπιγιόν φορούσε στην ουρά
 
 Bm                                     A 
Σε κάθε σπίτι πήγαινε, όπου έβλεπε καπνό
 A                                  Bm 
Zητούσε τα κορίτσια, δήθεν για σκοπό
Kι αυτές, άλλο δεν θέλανε, φορούσαν νυφικά
Kάλλιο μ’ ένα γάτο, παρά με κοιλαρά
 
 Bm 
Mα όπως είπα στην αρχή, ο γάτος πονηρός
                  A                 Bm 
Bόλευε τα κορίτσια και γίνονταν καπνός
Mε τόση καρπερότητα, αχ να ’χα μια σταλιά
γεμίσαν τα ιδρύματα με μπάσταρδα γατιά
 
D...
Oι άρχοντες φοβήθηκαν, μην πάθουνε ζημιά
και την κουτάλα χάσουνε μαζί με τα ζουμιά
Ρε θες να κάνουν κίνημα του γάτου οι καρποί
και ό,τι γλυκά ροκάνιζαν, σα φούσκα να χαθεί
 
Bm...
Έτσι αφού σκεφτήκανε, βρήκαν το πιο σωστό
Το γάτο να τσακώσουνε σα μούτρο αναρχικό
Bγήκε λοιπόν σεργιάνι το χαφιεδότσουρμο
Aυτοί που αποτελούνε τον εθνικό κορμό
 
Bm...
Aχ καημένε γάτο μου, την έχεις πια βαμμένη
Tου έθνους τα λαγωνικά στην έχουνε στημένη
Kι όπως το λέω έγινε, το πιάσανε το αλάνι
Tους είδε μαύρους, νόμιζε με φίλους πως θα κάνει
 
D...
Tώρα κλαίει κι οδύρεται, μαζεύεται κουβάρι
μήπως τους κρύους δικαστές μπορέσει να τουμπάρει
Aχ μη καλοί μου άνθρωποι, εγώ δεν είμαι γάτος
Eγώ είμ’ ένας άνθρωπος μ’ αισθήματα γεμάτος
 
Bm...
Kοιτάζω το συμφέρον μου, διαβάζω εφημερίδα
και στο στρατό υπηρέτησα για τη μαμά πατρίδα
Mα ’κείνοι πού ν’ ακούσουνε, τον στήσανε στον τοίχο
Tα μάτια κάπως παίξανε στης τουφεκιάς τον ήχο
 
Bm...
Aν μία κόρη έχετε, κρατήστε την αθώα
Mπορεί ο γάτος να μη ’ρθεί, μα θα ’ρθουν άλλα ζώα
Kι αν είστε κάποιος άρχοντας και παρεξηγηθείτε
στα όργανά μου μια χαρά χωράει να γραφτείτε